Bij zo goed als elke politieke of maatschappelijke rel wordt het recht op vrije meningsuiting aangehaald. Mensen beroepen zich op dit recht of ze klagen vol verontwaardiging haar vermeende beknotting aan. In de voorjaarslezingenreeks met de titel 'Het vrije woord. Aangeschoten wild? Of veel gedoe om (n)iets?' staat het Vredescentrum stil bij wat dit juist betekent: vrij spreken.
In onze openingslezing op donderdag 16 februari geven we het woord aan Walter Weyns, professor sociologie aan de Universiteit Antwerpen. Walter gaat dieper in op het idee dat er rond 'spreken' — en rond de tegenhanger 'luisteren' — tal van instituties zijn ontwikkeld, ieder met specifieke vrijheden en begrenzingen. Op deze manier tracht hij tot een beter begrip te komen van wat wij hier onder vrije meningsuiting verstaan. Dit, zoals hij het zelf stelt, is hoogst nodig, want het debat over vrije meningsuiting dreigt te ontsporen in een dovemansgesprek - en dat is een jammere zaak.
Praktisch:
